Karla: Praca w telewizji ma wiele zalet, na przykład możliwość rozmowy z mężczyzną, który jest nie tylko bardzo przystojny, ale i niezwykle utalentowany. Dziś wieczorem jest z nami... Engin (czeka, aż Engin powie swoje nazwisko).
Engin (śmieje się): Ak... yürek!
Karla: Jak się Pan miewa? To Pana pierwsza wizyta w naszym kraju, w Chile, prawda? Jak przebiega Pana pobyt u nas?
Engin: Bardzo dobrze, dziękuję. W tym krótkim czasie, który mam do dyspozycji, zdążyłem zobaczyć, że to piękne miasto, bardzo mi się podoba. Zwróciłem uwagę na architekturę, widziałem wiele domów i podoba mi się ten styl budownictwa. Jest tu wiele pięknych miejsc.
Karla: Czy to oznacza, że mógłby Pan kupić tutaj dom i zostać z nami na jakiś czas?
Engin (śmieje się): Nic nie jest niemożliwe, dlaczego nie?
Karla (zwraca się do publiczności): Bardzo podoba mi się ten człowiek!! Nic nie jest niemożliwe!!!
Jak Pan wie, tutaj ludzie są w Panu zakochani, podobnie jak w tureckich serialach. Jak Pan myśli, z czego to wynika?
Engin: Jestem za to wdzięczny. Odpowiadałem na to pytanie w innych krajach. Mam swoją odpowiedź, ale lubię pytać o to ludzi, którym podobają się nasze seriale i historie. Jak już mówiłem, myślę, że powodem jest sposób, w jaki bohaterowie okazują swoje emocje – to są uniwersalne uczucia, które mają wszyscy ludzie. Widzowie identyfikują się z emocjami, które przedstawiamy w serialach. W gruncie rzeczy łączy nas o wiele więcej, niż nam się wydaje.
Karla: To prawda, każdy w pewnym momencie życia doświadcza nienawiści, miłości, cierpienia, zdrady.
Poza tym seriale mają w sobie pewne bardzo pociągające elementy, które sprawiają, że jeszcze bardziej je lubimy, na przykład Pana osobę. Czy wie Pan, że wszystkie kobiety w Chile są w Panu zakochane? Że dosłownie padają Panu do stóp? Wiedział Pan o tym?
Engin: Jestem wdzięczny za tę miłość, za tę uwagę. Mogę sobie wyobrazić, że ludzie interesują się naszą pracą, widzę to w internecie, ale teraz, kiedy tu przyjechałem i mogłem to zobaczyć i poczuć na własnej skórze, jest to dla mnie coś niezwykle wzruszającego.
Karla: O czym opowiada Pana nowy projekt?
Engin: Przede wszystkim jest to pierwszy turecki film, który trafia do Ameryki Łacińskiej, więc jest dla nas bardzo ważne, jak zostanie przyjęty.
Gdyby tureckie seriale nie odniosły takiego sukcesu od samego początku, nie bylibyśmy teraz tutaj i nie rozmawialibyśmy o tym filmie.
W filmie znajdują się elementy wspólne dla obu kultur.
Noc, dom, spotkanie dwojga ludzi, smutek... To mogłoby się wydarzyć w małej wiosce wszędzie.
Karla: Mówi Pan o filmie „Kerem, hasta la eternidad“/„Dzieci powierzam Tobie“. Wiemy, że odniesie on sukces. Teraz masz okazję zaprosić widzów do obejrzenia tej produkcji!
Engin: Merhaba! Jesteśmy tutaj z naszym nowym filmem.
Bardzo dziękuję za zaproszenie i czekam na Was w kinach – mam nadzieję, że obejrzycie nasz film!
Hola!
(Oboje się śmieją. Wstają. Podają sobie ręce. Całują się w oba policzki).
