OPOWIADANIA

W kwietniu 2015 roku Engin zaskoczył nas publikując napisane przez siebie opowiadanie w nowo powstałym magazynie literackim Kafasına Göre, którego redaktorami są jego przyjaciele z Ankary, İdil Hafizoğlu i Yasin Öksüz. Tak dowiedzieliśmy się, że poza aktorstwem jego hobby to także pisanie.

A dokładnie było to tak: 

W jednym z wywiadów Engin powiedział, że pisał od dawna, od czasów uniwersyteckich. Część z opublikowanych w Kafasına Göre opowiadań, to właśnie opowiadania pisane w tamtych czasach. Część jednak jest zupełnie nowa.

Piszę od czasów uniwersyteckich, to był dla mnie dobry okres i to odbiło się na tym o czym piszę. Większość jest wyciągnięta ze starych szaf i otrzepana z kurzu. Nawet w pierwszym numerze jest historia, którą napisałem mając 21 lat. Potem zacząłem pisać nowe historie. Zdałem sobie sprawę, że to co napisałem kiedyś nie uległo zmianie (nie zdezaktualizowało się). Pisałem kiedy miałem 21 lat i nadal piszę w ten sam sposób.  [Wywiad z Sonat Bahar, 2017]

Engin nie tylko pisał opowiadania do każdego numeru magazynu, ale także przeprowadził wywiad ze swoim przyjacielem z agencji Artistanbul, Tolgą Sarıtaşem, o jego filmie "Kötü Çocuk".  W numerze 19 jest też wywiad z nim samym odnośnie jego filmu "Cocuklar Sana Emanet" [wywiad będzie wkrótce przetłumaczony, a na razie link do reklamy filmu w KG]. W numerze 23, z kolei, możemy przeczytać wywiad z nim na temat jego pierwszej książki "Sessizlik", przeprowadzony przez innego kolegę z Artistanbulu, Genco Özaka. Jak wiemy, część z tych opowiadań [dokładnie 19] została zamieszczone w zbiorze pt. Sessizlik (Cisza).  [Więcej na temat książki możecie poczytać w zakładce SESSIZLIK]. Zachęcamy do przeczytania tego wywiadu, bo Engin podaje tam wiele ciekawych szczegółów dotyczących swoich opowiadań.

Dziewiętnaście kolejnych opowiadań znalazło się w drugiej ksiażce Engina - Zamansiz [Ponadczasowy]. [Patrz zakładka: ZAMANSIZ]

Chociaż często próbujemy się dopatrzeć w jego opowiadaniach jakichś  rysów biograficznych, wspomnień z jego życia, to sam Engin powiedział, że są to opowiadania fikcyjne:

  ...to co piszę jest fikcją, nie jest związane z moim życiem. To nie jest dosłownie moje dzieciństwo. Jest w nim trochę mnie, trochę obserwacji, trochę o Ankarze, trochę lat 90-tych, trochę marzeń i trochę oczekiwań.  [wywiad z Sonat Bahar, 2017]

Choć we wspomnianym wywiadzie z Genco Ozakiem  mówi które z nich są oparte na historiach autentycznych. 

W tym samym wywiadzie z Sonat Bahar  [2017] Engin wyjaśnia skąd się wziął pomysł czasopisma:

Od 20 lat bardzo uważnie śledzę magazyny i czasopisma w Turcji. Można w nich znaleźć literaturę, humor, ale brakowało historii z życia wziętych. Mam dobrego przyjaciela w Ankarze, Yasina Oksuza, z którym często rozmawialiśmy o wydawaniu jakiegoś czasopisma, ale nie mogliśmy znaleźć na to czasu, aż któregoś dnia nasze plany stały się rzeczywistością. Postanowiliśmy w Kafasina Gore publikować felietony dla różnych grup wiekowych. 12 wydań [EAPF - tyle było do czasu wywiadu] od ludzi o różnych zawodach, o ich obserwacjach lub o tym co przeczytali.

Warto dodać, że w Kafasına Göre publikowało wielu znajomych Engina ze świata aktorskiego [w tym Burak Tamdoğan] i nie tylko [np kompozytor Toygar Isikli].  W magazynie pojawiły się też zwiastuny projektów Engina np Sefirin Kizi, Bir Ask Iki Hayat, Cocuklar Sana Emanet , Olene Kadar i promocji książki Engina [Tutaj]

Na koniec jeszcze ciekawostka odnośnie ikonek z Enginem pojawiających się przy każdym opowiadaniu - zmieniały się troszkę, ale od samego początku bazowały na zdjęciu z wywiadu Engina w L'Officiel Hommes  (2015).

Link do strony magazynu https://www.kafasinagore.com/

Instagram: https://www.instagram.com/kafasinagoredergi/

Facebook: https://www.facebook.com/kafasinagoredergi

LISTA ZE WSZYSTKIMI OPOWIADANIAMI  znajduje się na osobnej stronie: Spis opowiadań

Dodatkowo podana jest lista opowiadań  dostępnych w języku polskim.